Naszym głównym patronem jest Najświętsza Maryja Panna przywołana z tytułem „Matki Miłosierdzia”. Jej przyjęcie obchodzone jest 16 listopada.
Obraz Madonny Ostrobramskiej namalowany został prawdopodobnie w Wilnie w latach 1620−1630. Mimo licznych dociekań, osoba malarza obrazu pozostaje nieznana. Olejny obraz namalowany jest na deskach dębowych 200 x 165 cm, pokrytych cienkim gruntem kredowym. Podwójne korony i sukienkę wykonaną ze srebra, zewnętrznie pozłoconą, nałożono na obraz na przełomie XVII i XVIII wieku. Charakterystycznym elementem obrazu jest wotum w kształcie dużego półksiężyca umieszczone w 1849 r. w dolnej części obrazu. Srebrną okładzinę ścian kaplicy, w której umieszczona jest Ikona Matki Bożej Miłosierdzia, stanowią wyselekcjonowane wota. Wśród wotów pokrywających ściany znajdują się też wota przesłane przez papieża Jana Pawła II. Liczbę wystawionych tu srebrnych wotów złożonych przez wiernych, w podzięce za otrzymane łaski, szacuje się w przybliżeniu na osiem tysięcy.
Wilnianie za wstawiennictwem Bogurodzicy od pokoleń w Ostrej Bramie wypraszają szczególne łaski dla siebie i swoich bliskich. Wiele kopii Ikony Matki Bożej Miłosierdzia znajduje się w kościołach innych krajów, także w Rzymskiej bazylice św. Piotra i Pawła znajduje się kaplica, w której umieszczona jest kopia tego wizerunku. W 1773 r. Papież Klemens XVI nadał odpusty dla Bractwa Opieki Najświętszej Maryi Panny w Wilnie. Dekretem papieskim z 1927 r. obraz Madonny w kaplicy Ostrobramskiej otrzymał nadaną mu nazwę Ikony Matki Bożej Miłosierdzia i został ukoronowany koronami papieskimi. Uroczystościom koronacyjnym nadano najwyższą rangę kościelną i państwową – złote korony nałożył nuncjusz papieski. (korony te zaginęły w czasie II wojny światowej).
Boża opatrzność sprawiła, że obok Ikony Matki Bożej Miłosierdzia po upływie zaledwie kilku lat (w 1935 r.) pierwszy raz publicznie był czczony obraz z wizerunkiem Jezusa Miłosiernego.
Podczas II wojny światowej decyzją arcybiskupa metropolity wileńskiego Romualda Jałbrzykowskiego Ikona Matki Bożej Miłosierdzia pozostała wśród wiernych czcicieli w Ostrej Bramie. Po zakończeniu wojny, kiedy Wilno należało do ZSSR i kościoły na Litwie w większości zostały pozamykane, kaplica w Ostrej Bramie pozostała otwarta.
Matka Miłosierdzia pobudką ufności
„Maryja jest dla nas Matką Miłosierdzia, a miłosierdzie to zaczęła już świadczyć od Kalwarii. Odtąd każda łaska spływa na ludzi za pośrednictwem Maryi: Ona wzmacniała Apostołów w ich pracy. Ona wyjednała natchnienie Ewangelistom. Gdy zaś została wzięta do nieba, tym bardziej opiekuje się nami i wyjednuje nam Boże miłosierdzie. Może mamy do zanotowania niejeden błąd w życiu, może ktoś pogrążył się w grzechu – Maryja wyjednała mu łaskę nawrócenia. Ile razy to powtarzało się, pozostanie tajemnicą tylko Bogu znaną, ale jeżeli to było często, stawaliśmy się przedmiotem szczególniejszych zabiegów naszej Matki Miłosierdzia. Ona to włożyła w nasze usta słowa: JEZU, UFAM TOBIE i oddaliła chwilę wiecznej i straszliwej kary. Zapewne wszystko pochodzi od Jezusa Najmiłosierniejszego, lecz wszelka łaska nam udzielona przychodzi do nas przez Maryję. (…) Dowodem tego są liczne cudowne miejsca, gdzie za pośrednictwem Najświętszej Maryi Panny ludzie doznają uzdrowień z chorób, pociechy w smutku, nadziei w rozpaczy. Nie było to dziełem przypadku, że obraz Najmiłosierniejszego Zbawiciela, cieszący się czcią i łaskami na całym świecie, został wystawiony po raz pierwszy u stóp Matki Miłosierdzia (28.IV.1935 r.) w Niedzielę Przewodnią), by go niejako zaaprobowała i poleciła. Wobec tego zacieśnijmy bardziej jeszcze więzy łączące nas z Matką Miłosierdzia i zaufajmy Jej bezgranicznie”.
tekst księdza Michała Sopoćki